MEHMET TOPUZ

-YENÝ- CAHÝLLÝÐE DAÝR BÝR ÖNSÖZ…

• admin
• 19 Haziran 2025
• Yazar
• 1768 Görüntüleme

CAHÝLLÝÐE DAÝR BÝR ÖNSÖZ…

Ýnsan beyni, yaþýn ilerlemesi dolayýsý ile olsa gerek artýk boþ konuþmanýn içeriðine dair bir ölçü birimi geliþtirmeye çalýþýyor olabilir. Beynin fonksiyonel çalýþma kalýbý içerisinde neyi ne kadar dinlemek gerektiði hususunda yaþýn ilerlemesi galiba aktif dinleme düþüncesini ortadan kaldýrabilmektedir.

Ýþin ilginç tarafý gün içerisinde beþer hep bir konuþma telaþýnda, faydalý ya da faydasýz konuþma kalýplarýna maruz kalmak, üzerinde düþünülmesi gereken cümle sayýsý ya da yeterliliðine bir bakmak gerektiði ayrýca bir önem arz ediyor. Boþ söylemler ne kadarda geniþ bir hinterland alanýna sahip olmaya baþladý. Bir müddet sonra ciddi bir beyinsel yorgunluk alanýna maruz kalmakta okuma yazma oranýnýn artmasýyla eþdeðer de gözükmemektedir. Okuma yazma oranýnýn artmasý niteliksel anlamda kýymetli ancak cahilliðin sabitesini koruyor olmasý içler acýsý bir durum olsa gerek.

Cahilliðin baki kalmasý gibi bir durum elbette söz konusu olmayabilir. Cahilliðe dair standart bir kalýp geliþtirmem bak bu cahilliðin göstergesi demem çokta doðru olmayacaktýr. Buna dair bir kalýp var mý bilmiyorum. Fakat insanýn sözünden baðlanmasý gerektiði kanýsý da artýk bu çaðda genel geçer bir yapýya sahip deðil. Çünkü yalan söyleyebilmek doðruyu söyleyebilmekten daha kolay bir yapýya kavuþmuþ gibi gözükmekte ne yazýk ki. Bu belki de ortamdaki güven kýrýlmasýnýn bir göstergesi olabilir mi?

Bu anlamda bir karamsarlýk serzeniþi deðil elbette bu. Ýsmet Özel’ in ifadesiyle;” Karamsarlýðým en büyük ümidim.” Ýfadesini burada telaffuz edebilirim. Ýnsanýn karamsar olmasýndan daha doðal ne olabilir ki. Çünkü karamsar olmakta bir nebze gülmek, aðlamak, üzülmek kadar insani vasýflar barýndýrdýðý bilinen bir durum sonuçta… Cahillik ise; beþeriyete ait…

Cahilliðe dair, basmakalýp ifadelerin ezbere konuþmaktan öteye geçmediði, içerisinde biraz önyargýnýn barýnma alaný bulduðu, düþüncenin kýyýsýnda ya da köþesinde yer edinmediði her bir cümlenin çevre kirliliði kadar büyük bir etkiye sahip olduðunu düþününce galiba cümlenin ya da beynin ya da cahillikten kaynaklý kirlilik alaný diyebileceðimiz yeni bir taným ortaya atýlabilir mi? Öyleyse burada sonuç olarak konunun somutlaþmasý beraberin de cahilliðe dair bir maliyet alanýný da ortaya çýkarabilir mi?

Elbette cahilliðinde sosyolojik yönü itibariyle bir maliyeti vardýr. Ben cahilim diyebilme cüretini kim kendinde yakalamýþ ki… Bunu þunun için diyorum; bak ben cahilim demek; belki de ben biliyorum da siz bilmediðiniz için diye düþünülmesi ortamda bir ego artýþýna da neden olabilir ya da bu þekilde anlaþýlabilir mi? Olabilir ya da olmayabilir de. Ýþte böyle net veri ile konuþmakta zor çünkü kimin neyi ne kadar anladýðý ile alakalý olsa gerek. Neyin ne kadar anlaþýldýðý ise sonuçta muamma.

Karamsarlýðýn ümit etmekle olan baðýntýsý cümlenin negatif olmayan fakat pozitife evrilmeyen yönü ile bir felsefi derinliðe kavuþturmak nötr ifadesinin ise iþlevsel bir deðeri olmadýðýný da düþünerek, karamsar olmanýn bir çýkýþ kapýsý aramak olduðunu ve böylece bir ümit etme durumuna evrilmesi, insani vasýflarý kendi içinde barýndýrmaktadýr.

Ýlim; artýk çokta uzakta olmayan bir anlayýþla ilerlemekte… Kendini cahil býrakma andý içmiþ olmak ayrý bir þey elbette. Galiba cahil kalmaya ömürlük yemin etmiþ gibi yaþayanlar var mýdýr? Bilemeyeceðim fakat böyle de bir hali var demekten de baþka çaresi olmayan insanlar olabilir. Belki de en büyük sermayem cahilliðimdir demek; daha cazip geliyor olabilir? Tabi cahilliðini de bilmekte sonuçta bir öneme sahip bir yönüyle… Sonuçta; nasýl bilirdiniz dense; beþeriyetten biri idi denilebilir. Ýnsan bu… Cahilliðin anatomisine dair birçok deyiþ ve atasözü eþlik edebilir. Bu haftanýn yazýsýný cahilliðe dair bir önsöz niteliðinde olmasý itibariyle bir yönüyle deðerlendirmeye tabi tuttum. Cahilliðe dair net bir veri oluþturmam zor. Ölçütü var mý? Bilmiyorum. Saðlýcakla kalýn…